ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν Μια ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν Ο Τζο Μπάιντεν εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι η επιλογή που θέλει η Αμερική. Αλλά είναι η επιλογή που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Ναι, και οι δύο άνδρες δεν είναι δημοφιλείς, εντυπωσιακά.
Μόνο το ένα τρίτο των Αμερικανών βλέπει ευνοϊκά τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τα δύο τρίτα των Δημοκρατικών και των ψηφοφόρων που κλίνουν προς τους Δημοκρατικούς θέλουν να προτείνουν κάποιον άλλον για την προεδρία (κανένας συγκεκριμένα, απλώς κάποιος άλλος, παρακαλώ).
Ο Τραμπ είναι το συντριπτικό φαβορί για να γίνει υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για τρίτη συνεχόμενη φορά, αλλά το συνολικό ποσοστό αποδοχής του είναι χαμηλότερο από αυτό του Μπάιντεν.
Και ενώ το 60% των ψηφοφόρων δεν θέλει να επαναφέρει τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, το 65% δεν θέλει να δώσει στον Μπάιντεν μια δεύτερη θητεία. Το μόνο πράγμα στο οποίο φαίνεται να συμφωνούν οι Αμερικανοί είναι ότι βρίσκουμε μια ρεβάνς Μπάιντεν-Τραμπ 2024 εντελώς απαράδεκτη. ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν
Αυτή η περιφρόνηση μπορεί να αντανακλά τα τυπικά παράπονα για τους υποψηφίους. (Το ένα είναι πολύ παλιό, το άλλο πολύ Τραμπ.) Αλλά μπορεί επίσης να σηματοδοτεί μια υποκείμενη απροθυμία να αναγνωρίσουμε το νόημα της αντιπαράθεσής τους και το αναπόφευκτο της απόφασής μας.
Μια διαμάχη μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ θα ανάγκαζε τους Αμερικανούς
είτε να επιβεβαιώσουν είτε να απορρίψουν βασικές δημοκρατικές και κυβερνητικές αρχές.
Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι, ο Μπάιντεν εναντίον του Τραμπ μας αναγκάζει να αποφασίσουμε, ή τουλάχιστον να ξεκαθαρίσουμε, ποιοι πιστεύουμε ότι είμαστε και τι προσπαθούμε να είμαστε.
Ο Τραμπ είναι υποψήφιος απροκάλυπτα αυταρχικός. η ψευδαίσθηση των στροφών, των ενηλίκων στο δωμάτιο, ενός
ανθρώπου που διαμορφώνεται από το γραφείο έχει φύγει προ πολλού. Είναι περιφρονητικός του νόμου, εκτός εάν μπορεί να
τον εκμεταλλευτεί προς όφελός του. της ανοιχτής έκφρασης, εκτός από την περίπτωση που το ελαφάκι πέφτει παντού.
και των ελεύθερων εκλογών, εκτός αν παράγουν νίκες που του αρέσουν. ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν
Ζήτησε τον «τερματισμό» του Συντάγματος με βάση τους επίμονους ισχυρισμούς του για εκλογική νοθεία το 2020 και σύμφωνα με την Washington Post, σε μια νέα θητεία, θα χρησιμοποιούσε το υπουργείο Δικαιοσύνης ως όργανο εκδίκησης εναντίον πολιτικών αντιπάλων.
Γνωρίζουμε ποιος είναι ο Τραμπ και τι προσφέρει.
Η υπόθεση του Μπάιντεν προς το εκλογικό σώμα – για το 2020, το 2022 και το 2024 – βασίζεται στη διατήρηση των αμερικανικών δημοκρατικών παραδόσεων.
Στο βίντεο που ανακοίνωσε την εκστρατεία του για το 2020, ισχυρίστηκε ότι «η ίδια η δημοκρατία μας» διακυβευόταν στον αγώνα εναντίον του Τραμπ.
Σε μια ομιλία του δύο μήνες πριν από την ενδιάμεση ψηφοφορία πέρυσι, υποστήριξε ότι ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του
«αντιπροσωπεύουν έναν εξτρεμισμό που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας».
Και το βίντεο που ξεκίνησε την υποψηφιότητά του για επανεκλογή το 2024 περιείχε πολλές σκηνές από την επίθεση στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021. «Το ερώτημα που αντιμετωπίζουμε», είπε ο Μπάιντεν, «είναι εάν τα επόμενα χρόνια θα έχουμε περισσότερη ελευθερία ή λιγότερη ελευθερία.” Αυτή είναι η επιλογή μας το 2024.
Όπως πολλοί άλλοι, εύχομαι επίσης να μπορούσαμε να αποφύγουμε αυτή την επιλογή ή τουλάχιστον να την αναβάλουμε.
Όπως το είπε η δημοσιογράφος Έιμι Γουόλτερ, «οι ψηφοφόροι του Swing προτιμούν να φάνε ένα μπολ με ποτήρι παρά να
επιλέξουν ξανά μεταξύ Τραμπ και Μπάιντεν».
Λοιπόν, ίσως ήρθε η ώρα να πιάσετε ένα κουτάλι και να ξετυλίξετε τη γάζα.
Όταν η μισή χώρα πιστεύει ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί καλά, όταν οι εκκλήσεις για πολιτική βία έχουν γίνει
συνηθισμένες, όταν ο πρόεδρος της Βουλής αρνείται τις εκλογές, είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε αυτό που κινδυνεύουμε να
γίνουμε και να το αποδεχτούμε ή να το απορρίψουμε.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να διαλέξουμε.
Ακόμα κι αν κάποιος συνδυασμός κακής υγείας και νομικών διαδικασιών παραμέρισε κατά κάποιον τρόπο τον Μπάιντεν και τον
Τραμπ –και μερικοί αξιαγάπητοι γενόσημα υποψήφιοι έπαιρναν τις θέσεις τους– δεν θα μπορούσαμε απλώς να επαναφέρουμε
τα τελευταία οκτώ χρόνια και να επιστρέψουμε στον τακτικά προγραμματισμένο μας προγραμματισμό.
Η Αμερική θα εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει τις επιλογές και τους πειρασμούς που έχουν έρθει να εκπροσωπήσουν ο
Μπάιντεν και ο Τραμπ. η επιλογή δεν θα άλλαζε, ακόμα κι αν άλλαζαν τα πρόσωπα.
Μια πρόσφατη δημοσκόπηση των New York Times/Siena College που δείχνει ότι ο Τραμπ προηγείται του Μπάιντεν σε πέντε
πολιτείες μάχης ρώτησε επίσης εγγεγραμμένους ψηφοφόρους ποιον υποψήφιο εμπιστεύονται σε βασικά ερωτήματα.
Ο Τραμπ κέρδισε την οικονομία, τη μετανάστευση και την εθνική ασφάλεια.
Ο Μπάιντεν έλαβε υψηλότερους βαθμούς σε δύο μόνο θέματα. Το πρώτο ήταν η άμβλωση, μια βασική προτεραιότητα μεταξύ των Δημοκρατικών ψηφοφόρων και μια που αποδείχθηκε ισχυρή στις ενδιάμεσες θητείες του περασμένου έτους και στις εκλογές εκτός έτους και στις πρωτοβουλίες ψηφοφοριών την περασμένη Τρίτη σε πολιτείες όπως το Οχάιο, το Κεντάκι και τη Βιρτζίνια.
Το δεύτερο θέμα στο οποίο ο Μπάιντεν έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη; ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν
Με μια μικρή διαφορά, είναι δημοκρατία. Αυτό το πλεονέκτημα είναι έντονο μεταξύ των μαύρων ψηφοφόρων, που εμπιστεύονται τον Μπάιντεν έναντι του Τραμπ κατά 77% έως 16% στη δημοκρατία, και των Ισπανών ψηφοφόρων, που προτιμούν τον Μπάιντεν κατά 53% έως 38%.
(Οι λευκοί ψηφοφόροι, αντίθετα, τάχθηκαν στο πλευρό του Τραμπ 50% έως 44% σε αυτό το θέμα.)
Η προστασία της αμερικανικής δημοκρατίας προσφέρει ένα δυνητικά ηχηρό μήνυμα για τον Μπάιντεν, ακριβώς μεταξύ των
τμημάτων του Δημοκρατικού συνασπισμού που δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει.
Παραδόξως, ακόμη και καθώς το εκλογικό σώμα φαίνεται να θέλει ελάχιστα να κάνει με κάποιον από αυτούς τους δύο
υποψηφίους – πόσο μάλλον και με τους δύο ταυτόχρονα – ο Μπάιντεν και ο Τραμπ φαίνεται να χρειάζονται ο ένας τον άλλον.
Η υπόθεση του Μπάιντεν για τη διάσωση της αμερικανικής δημοκρατίας χάνει κάποια επείγουσα σημασία εάν ο Τραμπ δεν είναι
στην κούρσα. Δεν μπορώ να φανταστώ, ας πούμε, μια υποψηφιότητα για τη Nikki Haley να αποσπά τόσο μεγάλο δράμα
ψυχής της Αμερικής από τον πρόεδρο.
Ομοίως, το σύμπλεγμα διώξεων του Τραμπ, πάντα ισχυρό,’
ενισχύεται με τον Μπάιντεν ως αντίπαλό του. ο πρώην πρόεδρος
μπορεί να υποστηρίξει ότι τα κατηγορητήρια και οι δίκες του αντιπροσωπεύουν τις προσπάθειες της υφιστάμενης κυβέρνησης
–και του πολιτικού αντιπάλου του Τραμπ– να τον κρατήσει κάτω. Εξάλλου, ούτε η Γκρέτσεν Γουίτμερ ούτε ο Γκάβιν Νιούσομ διευθύνουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης. ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν
Φυσικά, έχουμε ήδη αντιμετωπίσει αυτήν την επιλογή –και την κάναμε– το 2020. Γιατί να επιμείνουμε σε ένα do-over;
Επειδή μια χώρα που πλησιάζει τα 250α γενέθλιά της δεν έχει την πολυτέλεια να αυτοαποκαλείται πείραμα για πάντα. αυτή
είναι η στιγμή για να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος. Γιατί η 6η Ιανουαρίου δεν ήταν η τελική επίθεση από αυτούς που θα υπερέβαιναν τη βούληση των ψηφοφόρων. ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν
Διότι μια μοναχική νίκη του Τραμπ το 2016 θα μπορούσε λογικά να θυμηθεί ως παρέκκλιση αν ακολουθούνταν από δύο
διαδοχικές ήττες, αλλά μια παλινόρθωση του Τραμπ το 2024 θα επιβεβαίωνε τη διολίσθηση της Αμερικής προς την αυταρχική
διακυβέρνηση και θα καθιστούσε τη μοναχική θητεία του Μπάιντεν μια μεσοβασιλεία, ένα χτύπημα στη στροφή της ιστορίας
. Και πρέπει να επιλέξουμε ξανά γιατί ο πυρετός δεν έσπασε. Αντίθετα, απειλεί να μας σπάσει. ρεβάνς Τραμπ-Μάιντεν
